Study story: Joy Osadebawem Daniel

Limburg of Luxemburg?

Wordt het Limburg of toch Luxemburg? Die vraag heeft Joy lang beziggehouden. Ze wilde om meerdere redenen het liefst in het buitenland studeren. Ten eerste leek het haar leuk om een nieuwe omgeving te leren kennen. Ten tweede wilde ze leren op eigen benen te staan door haar thuisomgeving te verlaten. “Ik was op zoek naar uitdaging. In een ander land studeren leek me een mooie kans om meer over mezelf te ontdekken en te zien hoe ik me in een totaal andere omgeving red”, vertelt Joy. Glimlachend voegt ze eraan toe: “Dat lukt tot nu toe heel goed.”

Haar ouders vonden het best spannend toen Joy met het idee kwam om in een ander land te studeren. Ze vroegen zich af of Joy niet te jong was en of het niet zwaar zou zijn om alleen in een ander land te zijn. Tegelijkertijd stonden ze volledig achter Joys keuze. “Ze hebben me altijd gesteund in alles wat ik doe.”

Het laatste zetje

Het laatste zetje in de rug om aan de UM te studeren kwam toen Joy een scholarship kreeg. Ze meldde zich aan voor het Jo Ritzen Scholarship én kreeg dat, tot haar eigen grote verbazing, toegewezen. “Toen ik mijn cv en motivatiebrief instuurde, had ik nooit verwacht het scholarship te krijgen. Ik was in shock toen ik een e-mail ontving met de tekst ‘Gefeliciteerd, je krijgt het scholarship!’. Ik belde direct mijn ouders op met het nieuws. Daarna kon ik niet anders dan er volledig voor gaan.”

The sky is the limit

Joys ouders zijn vanuit Nigeria naar Luxemburg gekomen. Een leven opbouwen in een heel ander land was voor hen niet altijd makkelijk. Joy vertelt: “Ze hebben een moeilijke tijd gehad toen ze net in Luxemburg waren. Door alles waar zij toen doorheen zijn gegaan, heb ik de kansen die ik nu heb. Daar ben ik heel dankbaar voor. Juist omdat die kansen niet vanzelfsprekend zijn, geloof ik dat ik alles uit het leven moet halen. Het is een privilege dat ik kan studeren.”

“Het is niet vanzelfsprekend dat ik kan studeren. Daarom wil ik er alles uit halen”

‘The sky is the limit’ is iets wat Joys ouders haar en haar zus altijd hebben meegegeven. Precies die gedachte sleept Joy erdoorheen als het studeren even niet meezit. Ze heeft nog weleens last van het imposter syndrome: de gedachte dat je iets in werkelijkheid helemaal niet kunt. “Soms denk ik even ‘Waarom ben ik hier? Ik verdien dit niet.’ Zo had ik laatst een vak waar ik in het begin veel moeite mee had. Maar ik bleef mezelf eraan herinneren dat ik het kan en dat ik niet de enige ben met die gedachte. En inderdaad, ik ging het vak na een paar weken steeds beter begrijpen.”

Tekst: Romy Veul
Fotografie: Joris Hilterman