Nalaten aan de UM is uw gift voor het leven. (Belastingvrij) schenken aan dit goede doel betekent immers dat u bijdraagt aan een betere toekomst. Ook als u er zelf niet meer bent, kunnen UM-onderzoekers doorwerken aan uw idealen. Bepaal zelf naar welk thema, onderzoek of project de gift zal gaan. Een gift aan de UM betekent tevens dat u zeker weet dat het geld veilig wordt beheerd en gespendeerd.
Nalaten aan een goed doel kan alleen via een testament dat door een notaris is opgemaakt. Een codicil (eigen handgeschreven verklaring) is niet voldoende. Hierbij heeft u de keuze uit twee mogelijkheden. U kunt het Fonds opnemen in uw testament als (mede)erfgenaam. Dit heet erfstelling. Het Fonds ontvangt dan een percentage van uw nalatenschap. U beslist zelf hoe groot dat percentage is. Wilt u het Fonds niet tot erfgenaam maken, maar wel in uw testament opnemen, dan kunt u een legaat opnemen. Met een legaat stelt u vast welk geldbedrag u nalaat. U kunt een legaat of erfstelling combineren met een gift bij leven, bijvoorbeeld met een Fonds op Naam.
Wij adviseren u graag, neem contact op over de mogelijkheden.
Universiteiten zijn in steeds grotere mate afhankelijk van (particuliere) giften. Het ontvangen van een nalatenschap kan waardevol onderzoek in één klap in een stroomversnelling doen belanden. Marcel Aries, neuroloog-intensivist in het Maastricht UMC+, weet er alles van. Hij richtte het HersenStrijd Fonds op rondom onderzoek naar ernstig actuut hersenletsel. Begin 2023 ontving het Fonds op Naam een waar ‘geschenk uit de hemel’. Een particulier nam het fonds op in haar testament en liet een prachtig bedrag na.
Aries: ‘Het ontvangen van een nalatenschap kan in één klap een enorme doorbraak forceren in wetenschap. Het werkt voor een onderzoeker als een soort katalysator en opent deuren: naar onderzoeksbeurzen die vaak eigen financiële inleg vereisen, samenwerkingen met andere onderzoekers of een unieke ervaring in het buitenland. We waren reeds aan het sparen voor een tweede PhD-onderzoek; deze droom werd plots werkelijkheid. Dankzij de nalatenschap kunnen we onze PhD-student veel creativiteit en vrijheid bieden: we zitten immers niet vast aan allerhande voorwaarden en eisen die subsidieverstrekkers vaak wel stellen. Deze ruimte voor creatief onderzoek is voor een onderzoeksveld als ersntig acuut hersenletsel essentieel: op ic-gebied is er al ruim 25 jaar geen nieuwe ontdekking gedaan. Tot slot geeft de grote betrokkenheid en het warme hart dat iemand specifiek jouw onderzoek toedraagt natuurlijk een geweldig gevoel.’